بهانه ها

در سراشیبی که نامش زندگیست
با همه بیگانگیها می روم
در سکوت سرد غمگین زمان
بی هدف بی یارو تنها می روم
در سراشیبی که نامش زندگیست
میروم شاید که در دشت بزرگ
باز یابم آنچه را گم کرده ام

بهانه ها...

در سراشیبی که نامش زندگیست
با همه بیگانگیها می روم
در سکوت سرد غمگین زمان
بی هدف بی یارو تنها می روم
در سراشیبی که نامش زندگیست
میروم شاید که در دشت بزرگ
باز یابم آنچه را گم کرده ام

بهانه ها...

در سراشیبی که نامش زندگیست
با همه بیگانگیها می روم
در سکوت سرد غمگین زمان
بی هدف بی یارو تنها می روم
در سراشیبی که نامش زندگیست
میروم شاید که در دشت بزرگ
باز یابم آنچه را گم کرده ام

بهانه ها...

در سراشیبی که نامش زندگیست
با همه بیگانگیها می روم
در سکوت سرد غمگین زمان
بی هدف بی یارو تنها می روم
در سراشیبی که نامش زندگیست
میروم شاید که در دشت بزرگ
باز یابم آنچه را گم کرده ام

بهانه ها...

 

دستهایم را به تمنای بودن در دستهای تو گذاشتم...

اما افسوس که سردی نگاهت گرمای دستانم را از یادم برد.

می خواستم باور کنم که بودنت تکیه گاهم است...

اما سردی چشمانت دلم را شکست.

نفسهایم در سینه حبس شد.

چشمانم حلقه ی اشک به دامن گرفتن...

 وتو در عین ناباوری چشمهایت را به روی من بستی...

و مرا در ساحل زندگی تنها جا گذاشتی.

 

 

برچسب‌ها: ` بهانه ها...

  این روزهای دلگیروسرد خیال تمام شدن ندارد. سردی روزگار باسردی نگاه های سرد گره خورده است... و چیزی جز یک احساس خاموش وفراموش شده باقی نمانده است... نمیدانم زمستان سردتر است یا این روزهای بدون دلگرمی و نگاه گرمی؟ هرچه هست بگذار بگذرد... امروز که سرما بهانه ها...ادامه مطلب

درباره وبلاگ

در سراشیبی که نامش زندگیست
با همه بیگانگیها می روم
در سکوت سرد غمگین زمان
بی هدف بی یارو تنها می روم
در سراشیبی که نامش زندگیست
میروم شاید که در دشت بزرگ
باز یابم آنچه را گم کرده ام

بهانه ها...

گفتم: خدایا از همه دلگیرم گفت: حتی از من؟

گفتم: خدایا دلم را ربودند گفت: پیش از من؟

گفتم: خدایا چقدر دوری گفت: تو یا من؟

گفتم: خدایا تنها ترینم گفت: پس من؟

گفتم: خدایا کمک خواستم گفت: از غیر من؟

گفتم: خدایا دوستت دارم گفت: بیش از من؟

گفتم: خدایا اینقدر نگو من گفت: من توام ، تو من . . .

بهانه ها...

غریبه ترین رویای هر نفس 

باز هم من و پاییز آمده ایم

خدایا تکرار غریبانه ترین روزهایم چگونه گذشت؟

وقتی روشنی چشمهایم پشت ابرهای مه آلود پنهان بود.

با تو می گویم از لحظه لحظه های مبهم زندگی ام

از تنهایی دستهای خسته ام

و دیگر تا پایان راه از هر آغازی خواهم گریخت

و تا ابد دلتنگ خواهم ماند.

بهانه ها...